De fustratieknoop

Varend naar IJlst

Het is 1 september 2013, 15 graden en het waait een mooie 5 beaufort. We besluiten met z'n vieren te gaan zeilen. In de haven aangekomen treffen in de schoot van het grootzeil we een frustratieknoop aan van iemand die niet tegen klapperende touwen kan. Na deze te hebben ontrafelt werd koers gezet naar IJlst. Bij de eerste brug wacht ons een aangename ervaring. Het bruggeld wordt niet meer geïnd en het klompje komt daardoor niet meer aan boord. De provincie Friesland heeft dit gedaan om de watersport te promoten en heeft hiervoor het bruggeld afgeschaft. Het geld wordt nu verdient door de havengelden te verhogen. Toch missen we het klompje aan de hengel wel. Het is toch een traditie.

Na een voorspoedige reis komen we aan in IJlst. Hier wordt aangelegd en we bezoeken de plaatselijke café voor een lekkere warme chocolade melk met hier en daar een scheutje rum. In het café hingen tal van Friesche doorlopers van het merk Nooitgedagt. Ook de bitterballen waren een lekkere warme snack.

Nadat we besloten om aan de terugreis te beginnen worden we aangesproken daar de plaatselijke brugwachter, welke ons de gehele brugbediening in detail uitlegde. Lillian mocht zelfs de brug bedienen.

Tijdens de terugreis hadden we de wind lekker in de zeilen en de dag werd afgesloten met een maaltijd bij de Mac Donalds in Lemmer.

Voor vragen, neemt u gerust contact met ons op.